Dag 8: A lucky day in Lake 'O Hara - Yoho NP

Vrijdag 13 september

Na een korte nacht staan we op om 6u40. Deze keer maak ik het ontbijt en verse koffie klaar. Wederom met eitjes, spek en worstjes. Om 7u50 zitten we alweer in de auto op weg naar onze tweede dag in Lake ‘O Hara. Vandaag geven ze enorm slecht weer uit, met een hele dag regen. Tom heeft er niet veel zin in voor vandaag, maar ik geloof dat het niet een hele dag zal regenen. Het is tenslotte vrijdag de 13de, mijn geluksdag! :)

Aangekomen op de parking, staan er nog meer auto’s dan gisteren. Er staan nu zelfs twee bussen klaar. Ze vervoeren ook voeding voor in de lodge. Ook kampeerders gaan mee in een aparte bus. Onze bus zit nog minder vol dan gisteren. Zijn er dan zoveel mensen die op het laatste moment annuleren? Tip, die we dus geven, blijven proberen voor tickets. Zelfs op moment zelf, zou ik gewoon gaan kijken of je nog mee kan met de bus.

Vandaag is het een vrouwelijke chauffeur die met bus gaat rijden. De park ranger is wederom “Jessica”, die nog eens alle regeltjes voorleest bij het binnentreden van het park. De rit er naartoe verloopt vrij rustig en na 20 minuten in de bus, arriveren we met een miezerig weertje in Lake O’ Hara. Bijna iedereen gaat schuilen in het hutje (Le Relais Day Shelter), waar we een warme chocomelk kopen en uitdrinken. Het vuur wordt ook aangestoken, wat een gezellig sfeertje brengt. 

Het blijft maar gieten, maar na regen komt toch zonneschijn? 😉 Nadat we beslist hebben om toch te vertrekken voor onze wandeling, lopen er keiveel mannen uit het hutje. Huh? Ook Tom loopt ineens buiten, waarbij ik een raar gezicht trek. Beetje bezorgd, neem ik mijn spullen, waarbij een medewerker van Lake O’ Hara tegen iedereen zegt om naar buiten te gaan. Er zou iemand per ongeluk berenspray afgeschoten hebben, dit kan bij sommige mensen een zeer prikkelend gevoel geven. Keiveel mannen lopen te hoesten en te niezen als zot. Tom heeft het ook goed zitten, maar gelukkig is hij na enkele minuten weer beter.  

We doen onze regenbroek aan en vertrekken voor een wandeling naar Lake McArthur. De wandeling start aan Le Relais Day Shelter, waar we eerst een klein stukje steil wandelen tot aan de Elizabeth Parker Hut. En wat blijkt, het is gestopt met regenen. De zon schijnt en er komt steeds meer blauwe lucht tevoorschijn. 😊

Vanaf de Elizabeth Parker Hut wandelen we eerst tot aan Schäffer Lake.

Van hieruit wandelen we eerst langs de Lower trail langs een prachtige vallei met bloemen.

Vervolgens komen we aan de High level trail waar we langs rotsen moeten klimmen, om wederom uit te komen bij een prachtige vallei.

Tom wandelt voorop en ineens liep er een dier voor zijn neus. Wat is het? Ik spot het nu ook en het springt continue in de holletjes. Het is een langstaartwezel. Helaas hebben we geen foto, maar ik heb hem nog een beetje kunnen filmen. Tom heeft eentje met de gsm, maar je moet wel goed kijken. 😉

Bij het spotten van deze wezel, praat ik met twee oudere mannen, afkomstig van Edmonton. Tom zit ondertussen nog enkele foto’s te maken van de uitzichten, maar helaas bleef ik wat te lang weg. Het was een zeer aangenaam gesprek, beiden 63 jaar en ze hebben al zoveel gedaan. Ook België hebben ze bezocht! Tom komt mij halen om toch nog even die selfie te kunnen nemen. 😉

Slechts enkele minuten verder, arriveren we bij Lake McArthur. Wow, zo prachtig blauw water!

Bij het nemen van alweer enkele foto’s, horen we in de verte wolven huilen. Fantastisch moment. Ideale plek voor onze lunch met een view.

Tijdens onze lunch zit de zon, meer en meer achter de wolken, waardoor de blauwe kleur van het meer minder uitspringt. Het begint ook gevoelig kouder te worden. Tijd om weer verder te wandelen. We wandelen nu langs de andere kant, waar we een pika of fluithaas spotten. We spotten meerdere pika's. 

Vervolgens komen we wederom uit bij Schäffer Lake.

We wandelen niet terug langs dezelfde weg, maar gaan via the Big Larch Trail. We wandelen langs de bossen tot aan het uitzichtpunt met Lake ‘O Hara en Mary Lake.

Er volgt nog een steile afdaling langs de rotsblokken, maar om 15u15 arriveren we terug bij Le Relais Day Shelter. Net op tijd, want het begint terug te regenen. We kopen nog een koffie en het laatste stuk wortelcake.  

Om 16u15 gaan we naar buiten om te wachten op de bus van 16u30. Een grote groep mensen willen mee met de bus van 16u30. Ook mensen zonder reservatie, die dus de hele weg te voet hebben afgelegd willen terug mee met de bus. Dit is mogelijk, tenzij je 10 CAD betaald. Er is natuurlijk zo veel volk, dat ze nog een 2^de bus inroepen. Het is terug de vrouwelijke chauffeur van deze ochtend en om 16u50 staan we terug op de parking.

We rijden meteen door naar ons appartement en beslissen om meteen te gaan uiteten bij Truffle Pigs & Bistro. Aangekomen in het appartement zien we een mooie regenboog! 

Helaas zijn alle tafeltjes bezet in de bistro en het is nog maar 17u15! We moeten zeker nog een half uur wachten en we vragen of take-out mogelijk is. Tijdens het wachten, drinken we elk nog een cocktail. Na een kleine twintig minuten wachten, wandelen we terug naar het appartement. We eten onze lekkere maaltijd op tijdens het bekijken van Izombie op Netflix.

Daarna frissen we ons volledig op en maken onze koffers al klaar om morgen vroeg te kunnen vertrekken. Ik typ nog een dag van de blog bij en ik fix nog een vervelende bug vanop de blog, zodat er meerdere dagen na elkaar te lezen zijn. Rond 22u45 gaan we slapen, want morgen is het alweer een wandeldag.

Weer: bewolkt, regen en zon, 7 – 11°C

Stappen: 21.573

Hike: 13 km

Wildlife: wapitiherten, pika’s en een langstaartwezel