Dag 4: Another rainy day when driving to Canmore

Maandag 9 september

Om 5u20 worden we wakker. Buiten is het enorm aan het regenen. Ik kan de slaap niet meer vatten en begin de blog verder te typen. Zo blijkt hebben we wel wifi ter beschikking in het hotel. Om 7u gaat Tom koffie halen, zodat we ons ontbijt kunnen nuttigen in de kamer. Na het posten van de blog, maken we ons klaar voor een nieuwe dag. Buiten is het nog steeds aan het regenen. We krijgen nog enkele verse lekkere koekjes mee en vertrekken uit Waterton National Park.

We passeren dezelfde weg als voorbije zaterdag en alles ziet er minder mooi uit. Geen reflectie in de meren, geen prachtige blauwe hemel, maar we spotten wel enkele vogels. De eerste vogel zit rustig op de lantaarnpaal. Misschien is hij ook aan het wachten op wat zon om op te drogen. Bij het typen van dit verslag zijn we nu ook te weten gekomen, dat deze vogel een visarend is.

We rijden na enkele foto’s in de regen te nemen, verder door richting Canmore. Onderweg bij Pincher Creek, zien we dat er een waterval te bezichtigen is. We besluiten om even te gaan kijken naar deze Lundbreck Falls. Het is nog altijd aan het regenen, maar onze benen hebben nood aan een kleine wandeling. Wow, deze waterval is echt wel de moeite. We zijn hier ook helemaal alleen.

Terug op de weg, zien we vele vogels rondvliegen. Tom spot een grotere vogel, en hij gaat zitten hoog in de boom. Redelijk ver van de weg, zien we dat het een Amerikaanse Zeearend is! Tijd om mijn camera eens te testen. Prachtige vogel!

We hebben nog niet veel kunnen doen, maar hebben wel al prachtige vogels op beeld kunnen vastleggen. Uiteindelijk bereiken we rond de middag de Kananaskis County. We rijden een verlaten picknickplaats op en eten onze middaglunch hier op. Weliswaar in de auto, want buiten ligt alles nat. Bij deze nog een foto van de auto, een Dodge Durango.  

Na onze lekkere lunch, rijden we naar de parking van Elbow Lake. Het is eindelijk gestopt met regenen, dus een kleine wandeling kunnen we wel gebruiken. Er staan slechts twee wagens op de parking. De wandeling is relatief steil naar omhoog! Oh dat voelen we goed in de benen, na onze wandeling van gisteren.

Aangekomen bij het meer, begint het terug te regenen. Een wandeling rondom het meer, zit er dus niet in. Vlug een foto nemen, zodat we terug naar de auto kunnen.

Op de terugweg spotten we wel enkele pika’s of fluithazen. Geweldig kleine diertjes zijn dit. Druk bezig met het maken van hun winterverblijf. Het voelt dan ook wel al zeer winters aan.

Terug op de parking zijn er enkele mensen toegekomen om deze wandeling te starten. Van hieruit rijden we naar het Visitor Center, wat vanbinnen zeer mooi is om te zien.

We beslissen om nog even door te rijden tot aan de Kananaskis Lower Lake en Upper Lake. Eerst bezoeken we de Lower Lake.

Vervolgens rijden we naar de Upper Lake. Bij goed weer, moet het hier werkelijk fantastisch zijn. Er zijn hier ook zo veel wandelingen te doen, maar bij dit weer heeft het geen nut. De uitzichten zijn er helaas niet.

Het weer zal er vandaag niet meer op verbeteren en we rijden langs de Smith Dorrien Trail. Een scenische route met veel kampeerplekken, picknickplekken en uitzichtpunten.

Eens we arriveren in Canmore, is het al 18u. We hebben identiek hetzelfde weer als drie jaar geleden. Barslecht bewolkt en koud weer. We checken eerst in, in ons hotel. Hier verblijven we voor één nacht. Daarna halen we nog wat voor te eten, maar helaas is de eerste keuze niet meer open. We kiezen ervoor om dan een pizza/pasta te bestellen bij Domino’s. Tom koopt nog een aantal bieren in de alcoholshop. Vervolgens tanken we eerst de auto nog vol, waarbij Tom wordt lastig gevallen door een nogal vreemde vrouw.

Ze stond bij het tankstation in haar teenslippers en ze had haar gsm kwijt. Ze kon ook niet meer naar haar auto gaan. Tom vroeg of ze iemand wist dat hij kon bellen, maar daar kon ze geen antwoord op geven. Ze wou ook niet binnen gaan in het tankstation om daar te bellen. Ze kwam bijna panisch en dan vroeg ze om met Tom mee te gaan naar zijn huis. Tom zei dat hij hier niet woonde en in een hotel verbleef. Dan wou ze met hem meegaan naar het hotel, waarop hij zei dat mijn vrouw (ik dus) dit niet leuk zal vinden. Uiteindelijk ging ze gewoon door, stak ze de straat over en liep als een bezetene in de straat van ons hotel. Achteraf hebben we de politie daar nog zien staan bij het tankstation en we hopen dat ze gewoon weer bij haar zinnen is gekomen. Volgens ons had ze een zware drugs genomen. We wouden haar echt helpen, maar ze zag er niet te vertrouwen uit om mee te nemen naar het hotel.

Echt raar. Terug in het hotel bestellen we ons eten, want het is al zeer laat geworden. Ik neem al een douche en net voor 21u kunnen we eten bij het bekijken van een aantal TimTrackers op Youtube. 

Hierna typ ik nog een beetje van de blog, zodat ik morgenochtend een dag kan bijposten. Het is al na 22u, eens we in slaap vallen. Tot morgen!

Weer: bewolkt, regen en koud, max. 9 °C

Stappen: 10.239

Hike: 4,5 km

Wildlife: visarend, Amerikaanse zeearend, pika’s, herten