Dag 14: Entering Black Bear Country - Kamloops to Pemberton

Donderdag 19 september

Na een heerlijke nacht in ons goedkoopste motel van de hele reis, worden we rond 7u30 wakker. Al snel maken we ons klaar voor een nieuwe dag. De zon schijnt en er is weer blauwe lucht! Aan de overkant van onze kamer kunnen we ontbijten. Ik heb wel nog eens zin in een lekkere pancake! We bestellen ons ontbijt en ik krijg een fameuze lekkere pancake geserveerd! Heerlijk ontbijt en echt niet duur.

Na ons ontbijt, checken we uit en rijden nog naar de Safeway voor enkele boodschappen. We kopen ontbijt (chocoladebroodjes), fruit en water. We halen eveneens onze slaatjes bij de Subway voor onze lunch voor deze middag. Daarna verlaten we Kamloops alweer! Best wel nog een grote stad, in vergelijking met de plekjes waar we de laatste week hebben verbleven. Maar grote steden is dan ook niets voor ons, dus hup met de auto terug de natuur in. We zien het landschap van droger gebied naar terug een groener gebied veranderen.

Normaal gezien stond er op de planning om nog naar Historic Hat Creek te gaan, maar we slaan deze toch maar over. Eens het middag is, zien we terug een bekend dorpje van drie jaar geleden, namelijk Lillooet. Hier hebben we drie jaar geleden ook een stop gemaakt in het visitor center en voor een plaspauze. Haha, grappig, dat we nu drie jaar later hier wederom stoppen. Vervolgens kopen we nog een chocolade milkshake bij de A&W en rijden ook terug naar Seton Lake, waar we onze lunch met een view opeten.

We gooien met keitjes en genieten van het moment met volle teugen.

Vervolgens rijden we door naar onze geplande wandeling voor vandaag. We stoppen nog even bij een uitzichtpunt van de mooie omgeving.

Van hieruit is het niet meer lang rijden naar de parking van de zeer populaire wandeling “Joffre Lakes”. Er is nog veel volk op de parking, maar eerlijk gezegd hebben we beiden niet zo zin om te wandelen. Na een vlug besluit, vertrekken we van de parking richting onze B&B in Mount Currie, vlakbij Pemberton. Morgen willen we een zeer grote, de langste wandeling van onze reis maken. Ze geven morgen enorm mooi weer en we willen goed uitgerust zijn voor deze wandeling. En bovendien hebben ze diertjes op de B&B, die ik echt wil ontmoeten. Als we de wandeling nog zouden doen, zou het alweer donker zijn eens we arriveren. Dus het besluit was vlug gemaakt!

Met een leuke muziekdeun rijden we naar de B&B. Ik zie meteen de ezeltjes, de kippen en de koeien! Maar de kippen blijven op de weg zitten. Ik stap uit, zodat er geen kip omver wordt gereden. Hierbij komt de vriendelijke eigenares tevoorschijn. Ze zei dat de kippen zeker uit de weg zullen gaan en dat we mochten doorrijden naar de B&B. Op het einde van de weg, komen we aan bij de B&B. Wat een prachtig huis!!

Een vriendelijke hond “Ozzy”, komt ons goeiedag zeggen. De eigenares vertelt ons over het domein en geeft een rondleiding in de B&B. Wat een prachtig huis, echt ons droomhuis. Het hoeft bijlange niet zo groot te zijn, maar de detail en dan zo een mooie tuin met patio. Echt geweldig!

Er is ook een jacuzzi, maar daar maken we geen gebruik van. We zijn hier ook maar voor één nacht en de laatste week van onze vakantie hebben we ons eigen jacuzzi. 😉 De eigenares gaat weer weg, maar Ozzy blijft bij ons! Wat een geweldige hond! Hij is trouwens de bewaker van het domein en van de kippen. Er zitten hier beren in de buurt en die durven wel eens de kippen op te eten!

We halen onze koffers en zetten ze reeds in onze kamer. Daarna wandelen we nog even op het domein en ontmoeten we nog de kat van de B&B. Ozzy ziet ons terug buiten lopen en springt in het rond van enthousiasme! Amai, die hond is zo geweldig! Nu ben ik echt in de hemel!

We beslissen om vroeg te gaan eten in Pemberton bij de Mile One Eating House. Op de weg hier naartoe zien we ineens een grote zwarte beer de weg oversteken. OOOhhhh, recht de tuin in van die mensen. Amai, dat zie je ook niet elke dag! Dat is dan de 3^de zwarte beer van de reis! 😊 Aangekomen bij de lokale eettent, krijgen we eerst uitleg hoe hun werking hier is. We mogen nog niet meteen aan tafel, maar moeten eerst kiezen wat we willen eten. Tom kiest voor een hamburger en ik voor een hotdog. Ondertussen komt een serveerster ons zeggen, dat we de achterste tafel hebben gekregen. Na onze bestelling, wandelen we naar onze tafel, dat eigenlijk de beste tafel van de eettent is. Lekker in de hoek, gezellig en met bankjes. We krijgen onze drank, Tom een lekker lokaal biertje en ik een lekkere cider. We klinken erop en laten het ons smaken met ongelooflijk lekker eten. Volgens Tom de lekkerste hamburger ooit!

Na ons eten, bestellen we elk nog een dessert. Tom kiest voor de vanille apple crumble en ik voor de vanille chocolate brownie. Ondertussen praten we met een serveerster, die trouwens ook van Australië afkomstig is. Ze zegt ons dat het gemakkelijk is om aan een visum te geraken. Hmm, klinkt aanlokkelijk, droomt weg van een mooie B&B in een prachtige omgeving met bergen en beren… Wie weet, vorig jaar zat ik ook al met dit gedacht in mijn hoofd… Of komt het nu door de alcohol 😊. Goed, waar was ik gebleven, ahja de dessert!

Ah, die brownie, vanille en de chocolade! En met nog hier en daar een nootje in de chocolade. Lekkerste dessert ooit gegeten, beste chocolade ooit! Het was een topper! Met een gelukzalig gevoel vertrekken we uit deze fantastische eettent richting de B&B. We zijn nog niet zo ver vanuit het centrum en Tom zegt ineens tegen mij “zeg, wat is dat zwart daar in de weide?!”. Ik, half tipsy, hmm koeien? Schat, dat zijn beren! Tom draait veilig terug met de auto, maar die weg is zo druk en smalle parkeerplek. Hup, dit gaat niet om te parkeren, terug dan maar draaien. Al snel staan er nog auto’s aan de kant. Wijselijk beetje verder gereden en dan zien we alle beren op een grote weide met herten. Er staan 5 beren! Twee volwassen mannetjes beren, een moederbeer en haar twee cups. Ik verkies de moederbeer met haar cups te fotograferen. Ondertussen ziet Tom dat er nog een beer veilig de weg oversteekt.

Is het normaal dat we ineens 7 zwarte beren hebben gezien op één avond? Nog steeds behoorlijk tipsy, rijden we verder door naar de lokale brouwerij, waar Tom nog enkele bieren koopt. De beren waren ondertussen verder weg gegaan en het was niet echt de ideale plek om daar lang met de auto langs de kant te staan. Maar toch wat een ongelooflijke avond. Terug aan de B&B, begroet de kat ons! LOVE!

We gaan terug binnen in de B&B en er zit een koppel van onze leeftijd te eten. Het zijn Nederlanders! Hoe toevallig en leuk. We praten even met hen, maar laten hen verder eten. Ondertussen nemen we een douche, aangezien we de badkamer ook delen met nog een ander ouder koppel. Terug in onze kamer, kleden we ons om in onze comfy look en gaan buiten zitten. Het andere koppel is er nu ook, dus we zijn met vier koppels. Het ouder koppel waarmee we de badkamer mee delen, was op berenjacht gegaan. Ze hadden één beer gezien, ja wij zes op bijna dezelfde plek. Ai, die mens was in chock! Ocharme, maar wij waren niet op berenjacht… En eens je het te veel wilt om beren te zien, komen ze niet. Terug buiten zien we Ozzy en de kat. Ozzy wilt zelfs spelen! Ik zet mij neer bij de kat om de blog te kunnen typen, maar die kat zag dit natuurlijk als iets anders. Voila, een warme slaapplek. VERKOCHT!

Ozzy was natuurlijk niet tevreden met de overwinning van de kat. Hij probeerde zelfs de kat van mijn schoot te duwen, dus kwijlde hij nog even op mijn been. Sorry, Ozzy, maar de kat heeft gewonnen. De eigenaar komt nog even langs en ziet mij met de kat zitten. Hij zegt het volgende: Ah, you met MJ? Ik, Huh? Yeah we call him Michael Jackson, because he came to us on the day that MJ died. So we called him Michael Jackson, because he is also black and white. Ik, beeld zonder geluid! Hahahaha! De eigenaar is weg, en ik zeg tegen MJ, “ik moet je iets bekennen, je bent niet zwart – wit, maar Tabby! 😊

Michael Jackson legde zijn kopje tegen mij aan. Ondertussen zijn de andere gasten een kampvuur gaan opzetten. Tom is meegegaan met de Nederlanders, maar voor mij wat het de ideale plek bij de kat. Uiteindelijk heb ik MJ terug op zijn plekje gelegd, zodat ik naast hem de blog kon typen. Zalig, met het geluid van de krekels, een spinnende kat, lichtjes op de porche, knetterd vuur in de verte, je man gezellig zien praten en drinken, meer moet een mens toch niet hebben. 😊 Uiteindelijk gaat MJ terug mee met de eigenaar, Ozzy is ondertussen ook al naar binnen. Ik typ het laatste van de blog binnen in de zetel.

Rond 22u30 komen de meeste gasten terug van het kampvuur. Iedereen zegt slaapwel en wij gaan als laatsten naar boven. De lakens zijn superzacht en al snel vallen we in slaap. Morgen staat onze grootste wandeling op de planning en we hebben er zin in! Tot morgen iedereen! 😊  

Weer: zonnig, wolken, lichte regen, 7 tot 15°C

Stappen: 5.789

Hike: geen  

Wildlife: 7 zwarte beren