Dag 12: More spectacular views in Jasper National Park

Dinsdag 17 september

Om 6u30 gaat de wekker af. Moeizaam staan we op, maar om 7u zitten we al in de auto op weg naar Maligne Lake. Het is een eindje rijden langs de Maligne Lake Road, maar net na het voorbij rijden van Medecine Lake zien we een mannetjes eland verschijnen uit de bossen. Hij staat stil en we stoppen meteen de auto. Ik haal mijn camera boven en wil een foto nemen, maar hij loopt meteen naar de andere kant van de baan. Hiermee is de foto een beetje wazig, jammer.

We rijden vervolgens weer verder en net aan Maligne Lake staat er een eland met haar jong. Tom zegt dat ik uit de auto moet, zodat ik op veilige afstand nog een foto kan nemen. Hij parkeert ondertussen de auto. Het is buiten ijskoud, zelfs nog aan het vriezen. Tegen dat ik dan eindelijk aan het meer ben gekomen, zijn de elanden al naar de andere kant gelopen. Ik zoek naar Tom, maar kan hem niet vinden. De mensen die al bij de elanden waren, lopen enorm dicht bij deze dieren. Eigenlijk moet je 100 meter afstand houden, maar dat doen ze lekker niet. Tom vindt mij en komt bij mij staan, waar we op een veilige afstand naar de elanden kijken.

De elanden wandelen terug het bos in, maar vele fotografen gaan veel te dicht bij deze dieren. Echt erg vinden we dit. We gaan terug in de auto, want ik ben volledig verkleumd van de koude. Het is goed aan het vriezen en hierdoor ben ik ineens doodop geraakt. We rijden naar de parking van Bald Hills Hike en wachten nog ruim een uur vooraleer we starten met de wandeling. Ik had er ten eerste geen zin meer in, omdat ik mijn foto’s van de elanden niet goed genoeg vindt en ja iedereen kan er wel eens door zitten van de vermoeidheid. Om 9u40 starten we met de wandeling.

De wandeling is zeer populair en dat is goed te merken door al het volk op de trail. Aangezien onze benen niet meer mee willen, geraken we niet vooruit. Het is echt een uitputtende wandeling. Hoewel het wandelpad gemakkelijk begaanbaar is, klimt het voortdurend.

Aan de kant van de wandelweg zien we twee bossneeuwhoenen. Ze hebben niet zoveel schrik en blijven verder pikken naar voedsel.

We zijn zo moe, dat we beiden willen terugkeren. Tom kijkt nog even op de applicatie maps.me om te zien hoelang de weg nog naar boven is. We zijn reeds 2,2 km verder en er is een uitzichtpunt op 4,2 km. Na nog even te treuzelen, beslissen we om verder door te zetten tot het eerste uitzichtpunt. Echter splitst de weg in twee wegen. Ofwel kiezen we voor de lange, relatief gemakkelijke wandelweg ofwel kiezen we voor de korte zeer steile wandelweg naar boven. Bijna iedereen kiest voor de korte steile weg en wij dus ook. Pfftt, wat een klim zeg.

Uiteindelijk zijn we boven geraakt en is het uitzichtpunt naar rechts. Beiden zijn we dan ook teleurgesteld dat het uitzicht nog steeds belemmerd is door de bomen. Pfftt, dan moeten we maar doorzetten tot de top bij Bald Hills! En dat doen we ook, hoewel ons lichaam echt kapot is, geraken we tot aan de top. En wat een uitzicht, wat een prestatie! Een hele rij bergen en Maligne Lake.

Een waardig uitzicht voor een lunch met een view.

Aan de top krijgen we zelfs bezoek van een enorm schattig eekhoorntje, waarvan ik zelfs een aaitje heb gekregen (pootje schudden aan mijn vinger 😉).

Teddy geniet mee van het uitzicht, hoewel hij weer heel de tijd in mijn rugzak heeft gezeten.

Een felle en koude wind blaast hard aan de top. Onze handen en benen zijn aan het bevriezen. Tijd om weer verder door te gaan en te genieten van het mooie uitzicht met de bergen en Maligne Lake.

Rond 15u30 staan we terug op de parking en rijden we terug naar de parking van Maligne Lake. We wandelen nog even een stukje rond het mooie meer. De zon schijnt op het mooie blauwe water en we voelen ons zo gelukzalig. Wat een prachtige natuur is hier toch te zien.

Rond 16u30 wandelen we terug naar de auto, want we zijn enorm moe. Ook heeft Tom last aan zijn onderbuik en ik aan mijn linkervoet. Er zit een pees ontstoken en vrees dat we beiden rust nodig hebben. Onderweg zien we alweer een eland tussen de bomen verschijnen. Deze keer een mannelijke eland met een groot gewei. Alweer staan er veel mensen aan de kant en komen veel te dicht bij de eland. We nemen geen foto en rijden weer door. Ook waar we deze ochtend de elanden hebben gezien, staan er mensen aan de kant. Vermoedelijke zal het nog dezelfde eland zijn.

We rijden verder door naar het centrum van Jasper. Ik heb zin in een ijsje, maar bekijken eerst nog enkele winkeltje. In een leuke winkel, koop ik een mooie sweater van Jasper. Tom scoort nog een mooie flessenopener. Daarna koop ik nog een lekker ijsje! Een bol met drie smaken “chocolade, vanille en pistache”.

Als avondeten kiezen we voor een rode curry. We kopen nog wat ontbijt, snacks en cheesecake in de lokale supermarkt en rijden terug naar onze heerlijke cabin. Ons avondeten is enorm lekker, maar wel pikant.

Daarna gaat Tom douchen en maak ik nog een avondwandeling rond het domein. Ik zie de bergen recht voor mij en de Athabasca rivier rechts van mij stromen. Een mooie afsluiter van een lange en vermoeiende dag.

Terug in de cabin, neem ik nog een douche en typ nog een dag van de blog bij. Tom slaapt al en rond 22u30 kruip ik in mijn bedje! Morgen verlaten we Jasper National Park en rijden we verder door naar Kamloops.  

Weer: zonnig, wolken, ijskoude wind, lichte regen, -2 tot 15°C

Stappen: 28.553

Hike:  17 km

Wildlife: 4 elanden, sneeuwhoenen, eekhoorns